Infectieziekten die overgedragen worden door de tijgermug

Dengue of knokkelkoorts

Dengue of knokkelkoorts wordt veroorzaakt door het denguevirus, waarvan vier serotypes Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. (een soort varianten) bestaan (DENV 1, DENV 2, DENV 3, en DENV 4). De ziekte is wijdverspreid in tropische en subtropische regio’s (Zuid-Amerika, de Caraïben, Azië, Afrika en Australië). Het denguevirus wordt overgedragen door de gelekoortsmug (Aedes aegypti) en door de tijgermug (Aedes albopictus). Het aantal infecties neemt de laatste decennia wereldwijd snel toe, vooral in stedelijke gebieden, omdat de tijgermug goed aangepast is aan deze omgeving. Nu de tijgermug gevestigd De vestiging van een invasieve soort in een bepaald geografisch gebied na de introductie ervan. Een muggenpopulatie heeft zich ergens gevestigd als zij in staat is te overleven en zich voort te planten onder de plaatselijke omstandigheden. is in het zuiden van Europa, komen ook daar steeds vaker kleine uitbraken van dengue voor (bv. in Frankrijk). In België worden enkel geïmporteerde gevallen gediagnosticeerd in reizigers terugkerend uit landen waar het virus circuleert.

Mensen kunnen ook geïnfecteerd worden door het krijgen van bloedtransfusies of via transplantaties. Een zwangere vrouw die besmet is met dengue kan de infectie ook doorgeven aan haar kind tijdens de zwangerschap of bevalling.

Wat zijn de ziekteverschijnselen en complicaties?

Ongeveer één op vier mensen die geïnfecteerd worden met het denguevirus, ontwikkelen klachten na een incubatietijd Tijd tussen het moment van besmetting en het ontstaan van symptomen. van 3 tot 14 dagen.  Bij de klassieke dengue kunnen symptomen optreden als plotse hoge koorts (tot 41°C), hoofdpijn (typisch achter de ogen), spier- en gewrichtspijn (vandaar de naam knokkelkoorts), huiduitslag, misselijkheid of braken. Ook hoesten en keelpijn kunnen voorkomen. Mensen die deze niet-ernstige vorm doormaken, herstellen na  enkele dagen tot een week. 

Een minderheid (<5%) van de geïnfecteerde mensen maakt een ernstige vorm van dengue door (voorheen hemorragische dengue genoemd). Zonder aangepaste behandeling kan deze ernstige vorm levensbedreigend zijn. 

Een infectie met één serotype Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. leidt tot immuniteit tegen dat specifiek serotype Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. , maar niet tegen de andere serotypes Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. . Mensen kunnen dus met verschillende serotypes Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. van dengue worden geïnfecteerd en telkens opnieuw ziek worden. Men spreekt van primaire dengue wanneer iemand voor de eerste keer met een denguevirus wordt besmet en van secundaire dengue wanneer iemand opnieuw geïnfecteerd wordt met een ander serotype Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. . Het risico om een ernstige vorm van dengue te ontwikkelen lijkt groter te zijn bij secundaire dengue dan bij primaire dengue.

Hoe wordt de diagnose van dengue gesteld?

Als de arts een vermoeden van dengue heeft, kan de diagnose gesteld worden met een bloedname. Afhankelijk van de fase van de ziekte kunnen verschillende testen gebruikt worden, zoals een PCR Staat voor ‘Polymerase chain reaction’ of ‘polymerasekettingreactie’. Deze techniek wordt in laboratoria gebruikt om DNA-fragmenten te vermeerderen. Hierdoor kan de aanwezigheid van ziekteverwekkers op een snelle manier vastgesteld worden. -test, een antigeentest Een test waarbij antigenen van een bepaalde ziekte opgespoord worden. Antigenen zijn ziekteverwekker-specifieke stoffen die een immuunreactie opwekken (d.w.z. de productie van antilichamen). en serologie Ook wel serologische test. Hierbij worden antilichamen (die door het lichaam worden aangemaakt als reactie op de aanwezigheid van een ziekteverwekker) in een bloedmonster gemeten. . 

Hoe wordt de ziekte behandeld en voorkomen?

Er is geen specifieke behandeling voor dengue. De behandeling is symptomatisch met pijnstillers en rehydratie bij koorts. Aspirine en ontstekingsremmers moeten vermeden worden aangezien deze het risico op een bloeding verhogen. Bij een ernstige vorm van dengue moet dringend medische hulp gezocht worden. 

Preventie gebeurt door het voorkomen van muggenbeten.

Sinds april 2023 is er in België een denguevaccin (Qdenga©) beschikbaar. Dit vaccin vermindert het risico op een ernstige infectie. Het is goedgekeurd voor de preventie van alle vier serotypes Specifiek subtype van een bepaald (ziekteverwekkend) micro-organisme, ingedeeld op basis van de specifieke eigenschappen aanwezig op het micro-organisme. van dengue en kan worden toegediend aan volwassenen en kinderen ouder dan vier jaar. Voor meer informatie over de specifieke aanbevelingen voor het gebruik van het vaccin, zie het advies van de Hoge Gezondheidspraad.